Link do wydarzenia tutaj.
Film powstał latem 2013 roku na szwedzkiej wyspie Gotlandia. Artystka stworzyła fantasmagoryczny obraz niebios po których błąkają się nieżyjący artyści - przedstawiciele awangard, których łączy jedna cecha: wszyscy w jakiś sposób znikają z pola sztuki lub dyskredytują swoją rolę jako artysty. Jednym z bohaterów jest też wpływowy polski teoretyk sztuki Jerzy Ludwiński, który sugerował że żyjemy w "epoce pozaartystycznej", zajmując się niematerialną praktyką, która domaga się nowej nazwy i języka. Artyści wydają się niezdolni do kreatywnej pracy, skazani na bezcelową wędrówkę, pozbawieni głównego popędu motywującego ich wcześniej do działania, jaką był lęk przed śmiercią i zapomnieniem. Konfrontują się z wiecznością: nieskończenie jałową i znoszącą potrzebę jakiejkolwiek kreatywności. Wędrujący artyści napotykają na swej drodze ślady przypominające dzieła sztuki, między innymi legendarne realizacje w krajobrazie, które w swej ziemskiej postaci uległy rozkładowi. Niebo wygląda w niektórych miejscach jak składowisko dla dzieł sztuki, które dostąpiły „wniebowzięcia”.
.JPG){kind=link}