warszawa fantastyczna

Po kilku latach pracy Paweł Dunin-Wąsowicz zdecydował się zakończyć (czy też raczej przerwać, zważywszy na uparcie dokonywane przez autora nowe odkrycia) pracę nad książką Warszawa fantastyczna. Jest to antologia budynków i budowli warszawskich, istniejących tylko na łamach książek - od Muzeuów Ateizmu, dzielnice ogródków działkowych przez Dworcem Centralnym, osiedle Niebiańskie Wzgórza, po Morze Warszawskie (jakie powstało po spiętrzeniu Bugu gigantyczną tamą). W 2004 roku na łamach Lampy pojawił się materiał zapowiadający powstanie tego imponującego dzieła - tekst z mapą miasta na którą to naniesiono owe niezmaterializowane warszawskie obiekty. Paweł podkreśla, że kiedy opublikował ów artykuł oparł się na lekturze około dwudziestu książek, podczas gdy teraz korzystał już z ponad dwustu tytułów. Zarzeka się też na łamach Warszawy fantastycznej, pisząc o sobie w trzeciej osobie liczby pojedynczej: "Książka ta stanowi przede wszystkim kompendium wiedzy na temat zmieniających się wyobrażeń stolicy Polski na przestrzeni prawie dwustu, choć właściwie raczej stu ostatnich lat. Jej autor nie czuje się zbytnio upoważniony do pogłębionego komentowania tych wyobrażeń. Jest też przekonany, że olbrzymia większość przytaczanych utorów ze względu na swój tendencyjny, publicystyczny charakter komentuje się sama, naprawdę wartościowe literacko pozycje nie stanowią zaś więcej niż 10 procent liczby tytułów." Autor legendarnej Widmowej biblioteki, podszedł do sprawy metodycznie, jest tu nawet alfabetyczny rejestr ulic i obiektów fantastycznych Warszawy. Całość jest doskonale napisana, opracowana i wydana (to pierwszy tom w "warszawskiej" serii zainicjowanej przez Rastra). Książce towarzyszy wizualny suplement, dotyczący kilku artystycznych utopii wdrażanych w Warszawie, m.in. bródnowskich fantasmagorii Pawła Althamera. Warszawa jest fantastyczna.